Walt Whitman, de dichter van Amerika
Wie is Walt Whitman?
Hij is wel de bard van Amerika genoemd. Een Shakespeare voor de Verenigde Staten. Hij is Walt Whitman (1819-1892), dichter, journalist en essayist. Whitman had zeer grote invloed op de Amerikaanse literatuur en samenleving. Zijn werk veroorzaakte een revolutie in de Amerikaanse poëzie. Zijn bekendste werk is Leaves of Grass, dat een rol speelde in de ondergang van Breaking Bad’s Walter White.
Hij daagde de conventies van zijn tijd uit door te schrijven over wat Ralph Waldo Emerson ‘the facts of animal economy’ noemde: sex, eten, zwangerschap, geboorte. Buiten dat de onderwerpen die Whitman in zijn poëzie aansneed gewaagd voor zijn tijd waren, was de vorm van zijn werk nog wel het grootste waagstuk. Hij nam afstand van de traditionele poëtische vorm waarin hexameters centraal staan. Whitmans gedichten waren free verse en lieten de ijzeren regels waarin goede poëzie tot dan toe aan voldoen moest, achter zich.
Het werk van Walt Whitman had grote invloed op latere generaties dichters. Hart Crane, Langston Hughes, Robert Lowell, Allen Ginsberg en Cherrie Moraga zijn erflaters van Whitman evenals de Spanjaard Federico Garcia Lorca en de Chileen Pablo Neruda.
Whitmans poëzie was niet erg populair onder gewone lezers. Hoewel Whitman graag de schrijver van en voor de massa wilde zijn, lazen zij liever het werk van professor Longfellow, een hoogleraar aan Harvard. Zijn magnum opus Leaves of Grass kreeg toen het uitkwam dan ook weinig reactie . De eerder genoemde Ralph Waldo Emerson schreef een paar lovende woorden en noemde de bundel het ‘begin van een grote carrière’.
Leaves of Grass van Walt Whitman
Whitman schreef anoniem zelf enkele recensies voor Leaves of Grass toen enkele weken na het uitkomen van de bundel slechts een enkele criticus de moeite had genomen zijn werk te bespreken. In het blad American Phrenological Journal prees hij zijn eigen werk aan als ‘de meest glorieuze triomf’ in de geschiedenis van de Amerikaanse literatuur. De lovende brief van Emerson kopieerde hij en schoof ze in de werken van Longfellow, om maar bekendheid te vergaren.
In de Amerikaanse burgeroorlog werkte Whitman als ziekenverpleger in een van de enorme militaire openlucht ziekenhuizen voor gewonde soldaten. Het aangezicht van alle jonge mannen die leden onder de meest vreselijke verwondingen was akelig. En met de geneeskunde van dat moment op een veel lager peil dan het nu is, bestond behandeling vaak uit amputatie, zonder anesthesie. Hij schreef dat deze ervaring iemands ‘little cares and difficulties‘ in het niets deed verdwijnen. Dit werk gaf hem een belangrijk gevoel van voldoening. In 1863 schreef hij aan een vriend: ‘I am very happy. I was never so beloved. I am running over with health, fat, red & sunburnt in face. I tell thee I am just the the one to go our sick boys.’ Toch begon het zorgen voor duizenden zwaar gewonde soldaten die op grote schaal stierven al snel zijn tol te eisen.
De oorlog inspireerde Whitman voor een serie gedichten die samen de Drum Taps heten en die hij in 1865 publiceerde. Na de moord op Lincoln gaf hij het werk opnieuw uit en voegde een prequel toe met de beroemde gedichten ‘O, Captain, My Captain’ en ‘When Lilacs Last in the Dooryard Bloom’d’ als elegieën voor de vermoorde president.
De loopbaan van Walt Whitman
De poëzie betaalde te weinig om van te leven. Gedurende zijn leven had Whitman een diverse carrière. Hij was onderwijzer in de jaren dertig en werkzaam in de journalistiek vanaf de jaren veertig. In dat laatste vak was hij niet erg geslaagd. Het dagblad Aurora, waar hij hoofdredacteur voor was, ontsloeg hem en maakte bekend dat zijn ontslag kwam door zijn luiheid. In 1846 werd hij aangesteld in dezelfde functie bij Eagle, een krant in Brooklyn. Twee jaar later ontsloeg ook deze publicatie hem, vanwege zijn standpunt als free-soiler, als tegenstander van uitbreiding van de slavernij in nieuwe Amerikaanse gebieden. Na een kort avontuur bij de Crescent in New Orleans, keerde hij terug naar New York en begon de Brooklyn Freeman, een krant tegen uitbreiding van de slavernij. In de oorlogsjaren werkte hij, naast zijn tijd als verzorger, als klerk voor het ministerie van Binnenlandse zaken. De bewindspersoon van dit ministerie liet hem ontslaan vanwege obsceniteit in zijn boek en de openheid waarmee hij over het menselijk lichaam en heteroseksualiteit schreef.
Whitman’s laatste jaren
De laatste decennia van Whitmans lieten een fysieke aftakeling zien, maar ook stijging van zijn literaire roem. In 1873 kreeg hij de eerste van een serie beroertes. In deze jaren kreeg hij ook erkenning van literaire tijdgenoten. Alfred, Lord Tennyson zond hem een bewonderende brief. De Engelse poëet Algernon Swindon stuurde een gedicht en Oscar Wilde bracht hem een bezoek. Ook gewone lezers, inmiddels meer gewend waren aan de vrije vorm van zijn poëzie, begonnen hem te waarderen. Ook financieel was dit een grote vooruitgang. Hij was in staat een bescheiden huis in New Jersey te kopen. Een nieuwe beroerte in 1888 bereidde hem voor op de dood en hij gaf opdracht tot de bouw van een mausoleum, waar hij in 1891 in begraven zou worden.
Elke maand naar de VS? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.
