Pony Express: legendarische postroute door de VS
Stel je voor: het is 1860. Amerika heeft nog geen goed wegennetwerk en het duurt nog zo’n 25 jaar voordat de auto wordt uitgevonden. Post die verstuurd werd van de oostkust naar de westkust was maanden onderweg per schip. Schepen moesten om Zuid-Amerika varen of de post moest met muilezels en in kano’s door Panama vervoerd worden. Beide methode’s waren traag en onbetrouwbaar.
Laatste update: 05-01-2020
Het ontstaan van de Pony Express
Toenemende spanningen voor het uitbreken van de Burgeroorlog vroegen om een snellere manier om post te versturen. En zo ontstond de Pony Express: een ambitieus plan van drie mannen. Een netwerk van ruiters moet post van Missouri naar Californië in tien dagen kunnen bezorgen over een route van zo’n 3200 km. Op 190 plekken (elke 16 tot 24 kilometer) kwamen wisselstations, waar een ‘vers’ paard klaarstond. De speciaal ontworpen mochila’s (postzakken) waren zo ontworpen dat ze eenvoudig over het zadel geworpen konden worden. Ze bleven op hun plek, omdat de ruiters er op zaten. Er kon zo’n tien kilo post vervoerd worden.
Elke ruiter reed zo’n 120 tot 160 kilometer van de route. De eerste ruiter van de Pony Express vertrok op 3 april 1960 uit St. Joseph, Missouri en de post werd tien dagen – en 3000 kilometer – later afgeleverd in San Francisco, Californië.
De route van de Pony Express
De route volgde de Oregon Trail en de Mormon Trail naar Salt Lake City in Utah. Daarna moesten de Rocky Mountains en de Sierra Nevada Mountains overgestoken worden. In totaal doorkruiste de route van de Pony Express acht staten. De route was niet zonder gevaren en de ruiters hadden naast de post dan ook een Bijbel en een revolver mee. Naast het ruige terrein, de brute weersomstandigheden, insecten en het gebrek aan water waren er ook regelmatig aanvallen van indianen.
Als de ruiter in de buurt kwam van een wisselstation, dan blies hij op een hoorn om z’n komst aan te kondigen. Een nieuw paard stond klaar, omdat de paarden maar tien mijl aan één stuk konden galopperen.
De ruiters van de Pony Express
De Pony Express had zo’n 80 ruiters in dienst. Om zoveel mogelijk post mee te kunnen nemen, moesten de ruiters klein en licht zijn. Vaak waren het tieners, die minder dan 50 kilo wogen.
Wanted — young skinny, wiry fellows not over eighteen. Must be expert riders, willing to risk death daily. Orphans preferred.
Advertentie in de California newspaper, 1860
De ruiters kregen een riant loon: zo’n 100 tot 150 dollar per maand. De bekendste ruiter van de Pony Express was William Cody, oftewel Buffalo Bill. Hij was toen een jaar of 14.
De opkomst van de telegraaf, het einde van de Pony Express
De Pony Express bestond maar 18 maanden. In oktober 1861 werd de dienst opgevolgd door de eerste transcontinentale telegraafdienst. Ondanks de korte levensduur is de dienst heel belangrijk geweest, omdat het de snelste vorm voor het uitwisselen van berichten was. Bovendien bewezen de ruiters dat het mogelijk was om het hele jaar door van de oostkust naar de westkust te reizen. Voor de komst van de spoorwegen – negen jaar later – was het de snelste vorm van transport.
Elke maand naar de VS? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.
